Pomimo całego skrywanego w sobie chamstwa, niestety brak mi asertywności. Bo na przykład, zdarzyło mi się niedawno, że w jednym z megasamów stałem grzecznie w kolejce do kasy, z solidnie załadowanym koszykiem sprawunków. W pewnej chwili stanęła za mną niewiasta, której mocno się spieszyło, a w jej małym koszyczku walały się dwa, może trzy drobne artykuły. Widząc jej niecierpliwe wiercenie, spoglądanie do tyłu, na bok, pomyślałem, że na pewno zaraz będzie próbowała się wedrzeć przede mnie. W środku duszy zacząłem nawet szeptem układać myśli, typu: "kurde nie daj się!". Nie wpuszczaj babsztyla choćby nie wiem co. Im to się zawsze wszędzie spieszy. A ty baranie (mówiąc już do siebie) będziesz stać upocony, bo "pinknej kobitce" ulegniesz jak cię znam. Ale nie, oj nie znasz mnie bratku. Skończyły się te czasy. Nie wpuszczę, choćby mnie prosiła na kolanach. Przede mną stojący ludzie właśnie skończyli zakupy, i regulowali należność. Zaczynają zatem ostro upychać zakupy po siatkach, no i przychodzi moja kolej. Już mam wyciągać swe zdobycze na jeżdżącą ladę, a tu zza pleców dobiega mnie delikatny głosik: "przepraszam kochaniutki, mogę? Mam tylko te drobiażdżki, a już jestem spóźniona....". Nie zdążyłem nawet pomyśleć, a mój bio-automat rzucił za mnie: "oczywiście, nie ma problemu, proszę bardzo". Poczułem się taki fajny, że niby dobry to uczynek. Rozejrzałem się dookoła i zobaczyłem raptem skupiony wzrok pewnej kobiety na mnie. Bynajmniej wcale serdecznością mnie za to nie oklaskiwał. Pomyślałem: "widzisz, śmieją się z ciebie, żeś frajer, bo nikt tak dzisiaj nie postępuje, o czym sam teoretycznie nawet niby dobrze wiesz. A teraz dałeś się nabrać, pomimo obietnic, że niby absolutnie nie , boś ty twardziel bez znieczulenia".
Ale po co ja to wszystko napisałem? Ach tak, już wiem. Bo wiecie co moi Drodzy, otóż wczoraj spotkało mnie coś, co w takiej formie (o której właśnie poniżej) nie spotkało mnie jeszcze nigdy, a w skali miłych uczynków spotyka także rzadko - pomimo iż jednak spotyka! Podaruję sobie w tym momencie jednak przykładów opartych na konkretnych personaliach, by nie wyjść na lizusa, lub ewentualnego żebraka, a ponadto nie wyzwolić złych myśli u zazdrośników - albowiem tych jakoś bywa najwięcej.
Serce waliło mi z podniecenia jeszcze długo. A później na wieczornym spacerze dochodziliśmy z żoncią, niczym porucznik Columbo, kto by tak mógł, a kto raczej nie. I nic nie wymyśliliśmy. Zapewne mógł to być prezent akonto imienin, ale do tych jeszcze trochę czasu. Z tego wszystkiego, zostałem z tym upominkiem sam na sam. I z myślami , od kogo to? Żoncia powiedziała mi jeszcze: "widzisz, ktoś cię musi bardzo lubić". No właśnie, jak to możliwe? Ktoś mnie aż tak lubi? Oprócz wydania niemałej forsy, "niewidzialna ręka" musiała przecież jeszcze zainwestować w czas, a ponadto w bąbelkową zaklejaną kopertę, i jeszcze dostać się do mojej skrzynki pocztowej. No a wcześniej zapewne wciskając guzik od domofonu, nakłamać jakiemuś sąsiadowi, że jest pocztylionem lub roznosicielem ulotek. Bo inaczej pewnie by nie wszedł na klatkę schodową. A tak, to proszę, można być "niewidzialną ręką" w dosłownym słowa tego znaczeniu. Najgorsze jest co innego. Teraz będę musiał uważać na każdego w gronie swych znajomych i przyjaciół, gdyż każdy z nich przecież mógł mi wyciąć "ten numer". A może jeszcze ktoś inny?. Ktoś, kogo mogę koniec końców w ogóle nawet nie brać pod uwagę.
Jeśli "ten ktoś" czyta tego bloga, to chciałbym mu po prostu pięknie podziękować!
Andrzej Masłowski
RADIO AFERA 98,6 FM (Poznań) - także w internecie !!! - www.afera.com.pl
"NAWIEDZONE STUDIO",
w każdą niedzielę od godz. 22.00 do 2.00 (4 godziny na żywo!!!)
nawiedzonestudio.boo.pl
