trzy szóstki

Szósty, szósty, osiemdziesiąty szósty - narodziny "Invisible Touch". Wychodzi na wczorajsze trzydziestodziewięciolecie albumu. Dlaczego by w takim układzie nie poczekać do przyszłorocznej czterdziechy? Ano, bo za rok mogę zapomnieć, mogę nie być pod ręką, a kto wie,  może mnie już nawet nie być. Nie wolno z niczym zwlekać. Należy się trzymać zasady: co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj.
Przed nami genialny album, jeden z soundtracków mojej młodości. Zasłuchiwałem się nim, a wręcz zasłuchiwaliśmy z kolegą podobnie, jak w rok wcześniej wydanym "No Jacket Required". Kolega od ponad trzech lat nie żyje, ale ja o tamtych chwilach pamiętam. Zawsze pamiętać będę, mnie o niczym przypominać nie trzeba. Ja tylko w niektórych okolicznościach lubię poudawać, pozgrywać się, że niby zapomniałem. Żadne chmury nie przykryją Słońca.

Uruchomiłem stary winyl, o tak tak, właśnie ten z wtedy. Są na nim odciśnięte wszystkie me opuszki, dawne krew, pot i łzy.
Bałem się, iż po tylu latach słuchania tej muzyki nieustannie z kompaktu, spod igły usłyszę jeden wielki zgrzyt. Ale nie, płyta gra wspaniale! Wciąż żyje. Obchodziłem się z ostrożnością, szacunkiem, pieszczotliwością, to się teraz odwdzięczyła. Nie przeszkadzały jej liczne grona, imprezowanie, chlanie wódy, gałki we wzmacniaczu na maksa. Właśnie wszystko wskakuje przed kadr. Uwielbiam żyć wspomnieniami. Takimi. Tymi, które nie zawiodły. Jutra się boję, przeszłości nie. Przyszłość przeraża, a już szczególny strach budzi dystopia myślenia, cały ten przeklęty konswerwatyzm i opium dla ludu.
No więc, słucham "Invisible Touch". Który to już raz? Jak mak niepoliczalne. Cóż za album, widok z góry najwyższej. A pamiętam, jak go wtedy krytykowano - że pop, że błahy, że Collins piosenkarzyk, że gdzie tu rock progresywny? Bo bractwo progresywne chciałoby bez ustanku lat siedemdziesiątych, tak, jak gdyby nie było świata obok. A ja, w "Invisible Touch" znalazłem wszystko, w tym także brakujące niektórym echa prog rocka, tyle, że już w innej otoczce. I każdy znajdzie, kto tylko uważniej przyjrzy się, np. "Tonight, Tonight, Tonight" lub "Domino". Wolniznom, też nie brakuje artystycznego, progowego rozmachu - cudowne "In Too Deep" oraz "Throwing It All Away". No i, jakie hity - żywiołowe "Invisible Touch" bądź "Land Of Confusion". Wszystko na jednej płycie. Po miłość do Ciebie idę.

andy

"USPOKOJENIE WIECZORNE"
w każdy poniedziałek od 22.07 do 23.00
na 100,9 FM Poznań (Polskie Radio Poznań) lub radiopoznan.fm

"NAWIEDZONE STUDIO"
w każdą niedzielę od 22.00 do 2.00
na 98,6 FM Poznań (Radio Afera) lub afera.com.pl