Andrzej Masłowski "Nawiedzone Studio": CLAN OF XYMOX, piątek 7 lutego 2025, Tama, Poznań // organizator WiniaryBookings

sobota, 8 lutego 2025

CLAN OF XYMOX, piątek 7 lutego 2025, Tama, Poznań // organizator WiniaryBookings

Omijając wstęp, od razu przejdę do sedna: najlepsi Clan Of Xymox, na jakich byłem. A byłem po raz trzeci. Wiem wiem, tylko trzeci, przecież w takich okolicznościach zawsze napotykam stałych bywalców, którzy: ja to już dzisiaj, bodaj dwunasty/trzynasty raz. Ty dopiero trzeci?. Muzyka to nie wyścigi, dla mnie trzecia wizyta na Klanach to i tak wynik rewelacyjny, zważywszy, iż w takim dwa tysiące dziewiętnastym, gdyby ktoś zapytał, legitymizowałbym się liczbą zero.
Tym razem Zajmoksi we trójkę, bez Mario Usaia. Poza tym, nareszcie odpowiednia, obszerna sala, co zasadniczo wpłynęło na nagłośnienie. Na płuca, oddech, bicie serca. No i, z racji szczuplejszego składu, poszło więcej elektroniki. Niemal, tylko ona. Gitara Ronny'iego tym razem tylko łkała akordy, i od razu zaznaczę: żaden z tego zarzut. I to był strzał w dziesiątkę. Albowiem ta elektronika, niekiedy ewidentnie ejtisowa, przywoływała najlepsze wspomnienia i dostarczała retro emocji. Cudownie słuchało się "A Day", "Obsession" czy "Louise". Ale niczego nie brakowało najnowszym "X-Odus" czy "Blood Of Christ".
Ronny Moorings w wokalnej przedniej dyspozycji. Nie taki zamroczony i coś pod nosem, jak w 2-óchProgach, tylko nareszcie potrafił głosem przyłożyć. Teraz wiem, czego mi na poprzednich występach brakowało. Clan Of Xymox w pełnej atmosfery krasie.

Koncert na dwa bisy. Każdy tak po trzy numery, a przecież w podstawowym secie było ich dobrych paręnaście. Sporo materiału i świetnej zabawy, choć wolałbym, by publiczność więcej poskakała. Szkoda, że w tej materii już dawno dopasowaliśmy się do reszty zgorzkniałego świata. Pamiętam, jak nasze reakcje bywały doceniane. Wszyscy przybysze zachwycali się polską publiką. Szliśmy w ogień, bez brania jeńców. Krew, pot i łzy. Jak by zresztą nie było, andy przybywa właśnie z tamtych realiów, kiedy z koncertów wychodziło się resztkami sił. Teraz mowy nie ma, wszyscy wypachnieni, elegancko wystylizowani, co by ulica powiedziała.

Takie koncerty, jak wczorajszy (wyprzedany!), romantyzują dawne dzieje i nadają sensu tkwienia w dzisiejszym brzydkim świecie. Świecie odartym z wszelkich iluzji. W świecie, w którym już tylko muzyka.

andy