"NAWIEDZONE STUDIO"
z niedzieli 28- na poniedziałek 29 lipca 2019 - godz. 22.00 - 2.00
RADIO "AFERA", 98,6 FM (Poznań)
www.afera.com.pl
realizacja: Szymon Dopierała
prowadzenie: Andrzej Masłowski
STATUS QUO - "On The Level" - (1975) - "Down Down" jednym z filarów sobotniego koncertu w Charlottcie, a także na powitanie w Nawiedzonym Studio. Kawałek jeszcze sprzed ogólnoświatowej sławy, bo choć na Wyspach płyta akurat wbiła się w sam czub UK Top 40, o tyle w Stanach nawet nie odnotowano jej w Billboardowej dwusetce.
- Down Down
STATUS QUO - "Never Too Late" - (1981) - uwielbiam ten album, uważam go za jeden z najlepszych oraz najrówniejszych w dorobku Anglików. Znam tu każdy wers, nutę czy spację, mogę więc z batutą wbić się w szlafrok - bo fraku bym nie zdzierżył - i odśpiewać oraz odtańczyć każdą kompozycję bez najdrobniejszego fałszu.
- Something 'Bout You Baby I Like - {Tom Jones cover}
TOM JONES - "The Ultimate Hit Collection 1965-1988" - (1994) - kompilacja. Jest inaczej niż w o kilka lat późniejszej interpretacji Status Quo. I choć wolę tę piosenkę na rockowo, wersja Toma Jonesa też niczego sobie. Inna sprawa, iż osobiście uważam tego gościa za jednego z najlepszych estradowych wyjców w historii muzyki.
- Something 'Bout You Baby I Like - {singiel 1974}
STATUS QUO - "In Search Of The Fourth Chord" - (2007) - kapitalna piosenka. Najlepsza z obfitego grona tego albumu, a jednocześnie jak najbardziej zasługująca na wieczysty pobyt w każdej koncertowej zespołowej setliście. Jak dobrze, że Francis Rossi i jego towarzysze przypomnieli sobie o tym kawałku na obecnej trasie. Cztery i pół minuty, które noszą się po wodzie, jednocześnie nie ustępując na krok tuzom, pokroju "Whatever You Want" czy "Again And Again".
- Beginning Of The End
STATUS QUO - "Hello!" - (1973) - powszechnie ten album uchodzi za najlepszy przed erą "Rockin' All Over The World", a jednak w Polsce wywołuje on dreszcze tylko u najzagorzalszych sympatyków zespołu. Poza tym, jeśli wchodzimy na grunt najwcześniejszych dokonań Rossiego and Co., to większość moich rodaków zapewne wskaże na LP "Piledriver". Poniekąd nawet rozumiem, wszak mamy na nim cover Doors'ów "Roadhouse Blues", jak też inny super hit "Don't Waste My Time", a jeszcze sporo bluesa, rock'n'rolla, boogie i w ogóle niezłego szarpania.
- Roll Over Lay Down
- Claudie
BOLLAND - "You're In The Army Now" - (1983) - 12" MAXI. Niewinny jeszcze pre-światowy hit w wydaniu Holendrów, który trzy lata później w obroty wzięli Statusi, no i rozkochali w sobie niemal całą ludzką populację. Bracia Rob i Ferdi Bollandowie fakt, mieli smykałkę do tej melodii, lecz nie potrafili jej odpowiednio opakować, natomiast Rossi, Parfitt i reszta ekipy, uczynili z niej prawdziwe bóstwo. Bracia Bolland występują tutaj pod skromnym szyldem "Bolland", zamiast "Bolland And Bolland". Ta druga łatka bardziej do nich przylgnęła więc, by nie było zaskoczenia, poczułem się ową ździebko zagmatwaną kwestię przy nadarzonej okazji wyjaśnić. Szkoda, że błędnie zgrałem winyl na cd-r, przez co poszło do Szanownych Państwa w jakości mono, na domiar złego również jednokanałowo.
- You're In The Army Now
 |
| Stare tłoczenie USA. Z niego wczoraj poszło w eter. |
BLACK SABBATH - "Sabotage" - (1975) - rozkosznie lubię "szóstkę" Sabbath'ów, choć w świadomości "znawców" tej grupy przede wszystkim liczy się tylko jej pierwszych pięć płyt. Eeee tam, zupełnie tego nie pojmuję, przecież już tylko taka "Megalomania" to jeden z najlepszych uczynków w świecie heavy rocka. A to, że płytę tworzono w dusznej procesowej atmosferze, z ich dotychczasowym cwaniackim menagerem, to już inna sprawa.
- Megalomania
THE CARS - "Shake It Up" - (1981) - obłędna ballada "Samochodziarzy", no i w ogóle jedna z najładniejszych piosenek lat 80-tych, by nie rzec: wszech czasów. Za moją sprawką ubiegłego lata też poszła w eter, dokładnie z tego samego zremasterowanego kompaktu.
- I'm Not The One
NEW ORDER - "∑(No,12k,Lg,17Mif) New Order + Liam Gillick: So It Goes.." - (2019) - tytuł albumu kpiną nie jest, pomimo iż od teraz jego użytkowanie na zawsze będzie dostarczać pewnego zakłopotania. New Order zrealizowali się w wymyślnym koncertowym projekcie, dokonanym przy asyście dwunastu syntezatorowców (wszyscy pod batutą Joe'ego Duddella), a całość artystycznie ciekawie zwizualizował Liam Gillick. Jak na dzisiejsze możliwości grupy, gdzie dotkliwie odczuwa się absencję Petera Hooka, całkiem nieźle wyszedł jej najnowszy projekt - muzycznie i technicznie. Uwaga, otrzymujemy nawet trzy kompozycje z repertuaru Joy Division.
- In A Lonely Place
- All Day Long
- Your Silent Face
- Decades - {Joy Division cover}
JAMES - "Living In Extraordinary Times" - (2018) - tytuł najnowszego tworu Tima Bootha i jego kompanii jest aluzją do obecnych czasów, w których najpotężniejszy ekonomicznie i militarnie na świecie kraj, rządzony jest przez bogacza, którego lider James uważa za prostackiego miliardera. Płyta w wielu wątkach traktuje o naszych czasach. O tym, jacy jesteśmy dla siebie i jak daleko nam do ogólnej przyzwoitości. Tim Booth w inteligentny sposób pobudza nasze uśpione zmysły i próbuje zwrócić uwagę na ogólnie porozsiewany rozgardiasz, zarówno bytowy jak i uczuciowy. Oprócz mocnych tekstów, przede wszystkim króluje świetna muzyka. A piszę te słowa z nieukrywaną satysfakcją, bowiem pewien czas temu troszkę zwątpiłem w najnowszą dyspozycję grupy.
- Coming Home (Pt. 2)
- Leviathan
- Heads
BIG COUNTRY - "Steeltown" - (1984) - pierwsze trzy płyty Szkotów niemal bezbłędne. Z naciskiem na debiut "The Crossing" oraz komercyjne, a trzecie w dorobku "The Seer". Jednak na drugim "Steeltown" też dzieje się wiele dobrego i wczorajsze wybrane z niego dwa nagrania niech posłużą za dowód w sprawie.
- Steeltown
- Just A Shadow
THE CALL - "Let The Day Begin" - (1989) - mało u nas kojarzeni Kalifornijczycy, choć grający nawet lekko folk, a już zdecydowanie bardziej nowofalowego rocka po europejsku. Nieżyjący wokalista Michael Been to ojciec Roberta Levona Beena - wokalisty i wieloinstrumentalisty grupy Black Rebel Motorcycle Club. Przykra historia, muzyk zmarł podczas koncertu grupy swego syna, pełniąc na nim rolę inżyniera dźwięku. Płyta "Let The Day Begin" udana, choć powszechnie najbardziej ceni się nieco wcześniejszą "Reconciled", na której gościnnie Peter Gabriel, Jim Kerr i Robbie Robertson. Niebawem posłuchamy.
- Let The Day Begin
- You Run
- For Love
- Jealousy
WIRE TRAIN - "Between Two Words" - (1985) - kolejna kalifornijska ekipa, i kolejna w swej twórczości bliższa duchem Brytanii niż krajowi, który historycznie głównie "szczyci" się Wojną Secesyjną. Wire Train w tym właśnie okresie supportowali Big Country, czyli na trasie "Steeltown", sami do kompletu grając równie stosownego rocka, którego powinni czule popieścić zwolennicy takich The Bolshoi, The Comsat Angels, The Icicle Works czy nawet walijskich The Alarm.
- Last Perfect Thing
- Skills Of Summer
- When She Was A Girl
ANDRZEJ KORZYŃSKI - "ORWO Years" - (2017) - w kąciku "Szanujmy wspomnienia, czyli cudze chwalicie swego nie znacie" kompilacyjne CD z muzyką do czterech filmów Celino Bleiweissa, a wszystkie produkcji NRD. Wczoraj zaprezentowałem komplet zawartych tu ścieżek z filmu "Absage An Viktoria", z 1976 roku.
- Viktoria
- Senne Marzenie
- Pierwsze Uczucie
- Samotność
- Paul
- List Od Viktorii
- Senne Widziadła
- Spotkanie
- Viktoria - {wokalny}
DANCE WITH A STRANGER - "Fool's Paradise" - (1989) - drugi album Norwegów i chyba najbardziej spopularyzowany w Europie. Z naciskiem na Niemcy, gdzie doskonale pamiętam niezłą jego promocję. Akurat przechadzałem się po ówczesnych berlińskich sklepach, i wciąż mam przed oczyma ogromne okna wystawowe nafaszerowane okładkami tego albumu, jak też plakatami oraz innymi kolorowymi papierowymi akcesoriami. W każdym z mega-płytowych shopów wystawiano potężne stoki tego albumu. A muzyka? Pop-soulujący rock, z bardzo dobrym wokalistą, takim o czarnym głosie, lecz w białej skórze.
- Stop Looking For Love (Through Blue Eyes)
- African Road
- Show What You Got
- Little Woman
JOAN ARMATRADING - "The Shouting Stage" - (1988) - gdyby nie Joan, nie byłoby Tracy Chapman, ale już pomijając ten fakt, "The Shooting Stage" jest jedną z najpopularniejszych płyt w dorobku omawianej Brytyjki, i na pewno do tego stanu rzeczy przyczynił się również sam Mark Knopfler, który w dwóch nagraniach pograł zmysłowo, czyli DireStraits'owo.
- Did I Make You Up - {na gitarze MARK KNOPFLER}
- The Shouting Stage - {na gitarze MARK KNOPFLER}
ELTON JOHN - "The Very Best Of" - (1990) - doskonała, już blisko 30-letnia podwójna kompilacja. Osiadły tu, nie tylko znane z albumów kawałki, ale także singlowe, filmowe oraz pozaalbumowe smaczki, jak choćby wczorajsza pełna witalnej energii song-dobranocka. Przy czymś takim aż wstyd zmrużyć oczy.
- Don't Go Breaking My Heart - {duet z KIKI DEE} -{singiel, 1976}
 |
| Label z polskiego licencjonowanego wydanie świetnej podwójnej winylowej kompilacji Status Quo. |
 |
| Tu jej okładka. Dla porównania po lewej dwukompaktowy odpowiednik, nieco repertuarowo poszerzony. |
=========================
=========================
"BLUES RANUS" - zastępstwo 28 lipca 2019
godz. 21.00 - 22.00
realizacja: Szymon Dopierała
prowadzenie: Andrzej Masłowski
STATUS QUO - "Live Alive Quo" - (1992) - początek naszego wczorajszego spotkania rozpocząłem od kolejnego zastępstwa w audycji Krzysztofa Ranusa, a i od dwudziestu koncertowych minut z zespołem, na którego występie chwilę wcześniej miałem sposobność zagościć w Dolinie Charlotty.
- Roadhouse Blues - {The Doors cover}
- The Wanderer - {Dion cover}
- Marguerita Time
- Living On An Island
- Break The Rules
- Something 'Bout You Baby I Like - {Tom Jones cover}
- The Price Of Love - {The Everly Brothers cover}
- Roadhouse Blues - {The Doors cover}
FRANCIS ROSSI / HANNAH RICKARD - "We Talk Too Much" - (2019) - przyjemna country'ująco-tyciu-rockowa płyta, o której w stosownym czasie nawet na tym blogu się rozprawiłem, a więc...
- I Talk Too Much
MOUNTAIN - "Nantucket Sleighride" - (1971) - uwielbiam tę dyskograficzną "dwójkę" panów Westa, Pappalardiego plus reszty ferajny. To dopiero było granie. Hard-rockowy, a niekiedy wręcz metalowy blues, podany w hipisowskiej otoczce, a co najważniejsze, ze świetnymi kompozycjami. Wczoraj w eter zapodałem blisko połowę tego klawego albumu i nikt jakoś do tej pory jeszcze się nie zbulwersował.
- Don't Look Around
- Taunta (Sammy's Tune)
- Nantucked Sleighride
- Travellin' In The Dark
FOGHAT - "Energized" - (1974) - zamerykanizowani Brytyjczycy, którzy także sprawnie wycinali blues rocka. Przedstawiałem ich nie raz, nie dwa, jednak niejedne bluesowe zastępstwo motywuje mnie do sięgnięcia po jakąś kolejną kompozycję z katalogu tego niegdyś w miarę popularnego zespołu.
- Step Outside
===========================
===========================
Andrzej Masłowski
"NAWIEDZONE STUDIO"
w każdą niedzielę od godz. 22.00 do 2.00
na 98,6 FM Poznań
"Nawiedzone Studio dla tych, którzy wiedzą, co w muzyce najpiękniejsze"
 |
| Wielokolorowe mirabelki jakoś nie przyciągają zbieraczy owoców. Dziwne, bo przecież słodkie i soczyste. |
 |
| kolory lata |
 |
| nacieszmy oczy i podniebienie |
