W grudniu dobrze się śni. Noce długie, poranki ciemne. Lubię śnić. To znaczy, pamiętać sny. Bo choć śnimy zawsze, sukcesem pamiętać. Kiedyś przeczytałem, że pamiętanie snów świadczy o zaburzeniach i nie jest dla nas dobrym zwiastunem. W takim układzie, po co senniki, po co tyle w ich temacie poezji, piosenek...?
Zawstydziłbym się obnażając swe sny, choć wiele z nich w swej metafizyce i abstrakcji fascynujących. Sny to skarby, pragnienia, dziecięcy świat. Doświadczamy go pod powiekami na każdym etapie życia. A być może sny stanowią za przedsionek do spełnienia najskrytszych marzeń. Pewnie dlatego sny nigdy się nie kończą. Nie mają finałów złych, dobrych, jakichkolwiek. Zawsze się urywają w chwili, kiedy jesteśmy blisko, kiedy wszystko na wyciągnięcie dłoni. Właśnie przeżywam 'ciąg senniczy', więc z kim się tym nie podzielić, jeśli nie z Wami, Szanowni Nawiedzeni.
Na dzisiaj kilka nalepek oraz okładek istotnych dla mnie płyt.
Z racji życzeń zdrowia dla Tony'ego Clarkina, na talerz wędrują Magnum i ich sztandarowe "On A Storyteller's Night". Mam na kilku kompaktach oraz jednym winylu. Niech zatem będzie ten ostatni nośnik. Przez lata mało kogo obchodził. Kiedy winyle dusiły się w opozycji względem kompaktów, trzymałem z zamkniętymi ustami na półce, tak więc, niech dziś uchyli uroki swe.
Jako drugi czarny placek, powołuję Y&T "Down For The Count". Legendarny egzemplarz, wiele przeżył, od zawsze w jednym miejscu na stronie B przeskakuje. To znaczy, już nie przeskakuje, a jedynie pyka. Kiedyś przeciąłem uszkodzony rowek, czego powodem igła sunie po właściwym torze, lecz w miejscu feralnym jest takie wyraziste puk. Nic to, przecież nie sprzedam, nie wyrzucę, sentymentalny jestem, zostaje ze mną po kres. Na nic mi żadna efektowna reedycja, nawet na tłustym winylu i 'okredowanej' kopercie. Nie uradowałaby mnie, jak egzemplarz, na którym widnieją młodzieńcze krew, pot i łzy. Słuchaliśmy tej muzyki w minioną niedzielę, więc dla kolorytu dokładam label strony A oraz okładkę.
Magnum "On A Storyteller's Night". Przedsionek do sławy, choć w przypadku Magnum trudno mówić o sławie. Nigdy jej nie liznęli. Owszem, międzynarodową popularność (szczególnie w latach 80/90'), ale nie sławę. Nigdy nie były to żadne stadiony, ani gigantyczne hale, a co najwyżej hale średnie i nieco większe lub większych pojemności kluby. Ale Magnum wciąż mają swoją publiczność, szczególnie w Zjednoczonym Królestwie oraz Niemczech, natomiast w naszej Polsce zapotrzebowanie na ich muzykę ujawniło się przed kilkoma laty w Bydgoszczy, w ciaśniutkiej Kuźni, której nawet nie udało się szczelnie zapełnić. Czułem się zawstydzony, za wszystkich nieprzybyłych rodaków, którzy zdaje się walą jedynie na koncerty dla serduszek na Instagramie.
"On A Storyteller's Night" to piąty studyjny LP, lecz pierwszy scertyfikowany Złotem i dający kontrakt z Polydorem, a także na jedną płytę ("Vigilante") rozpoznawalnego Rogera Taylora (muzyka Queen), jako albumowego producenta.
--------------------------------------------
Y&T "Down For The Count", album z tego samego, co przed chwilą naznaczeni Magnum, tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego piątego roku. Omówiłem go w ostatnim Nawiedzonym, więc przypomnę jedynie, słuchaliśmy z japońskiego CD, z pierwszego jego tłoczenia, które sprowadzałem w czasach, kiedy dla niejednego rodaka posiadanie odtwarzacza CD wciąż tkwiło w sferze marzeń. Już wtedy płyta kosztowała ze sto pięćdziesiąt złotych, podczas, gdy podstawowe nowości oscylowały wokół czterdziestu- / czterdziestu pięciu złotych za tytuł.
a.m.
"NAWIEDZONE STUDIO"
w każdą niedzielę od 22.00 do 2.00
na 98,6 FM Poznań lub afera.com.pl
(obecność nieobowiązkowa)
