Jankesi dysponują szerokoobiektywną paletą dźwięków, z przechyłem na zakorzenionego w amerykańskich tradycjach rocka, włączając w niego wszystko co smakowite. Jest więc blues, country, roots, rock'n'roll, rockabilly, nutka retro, funku, a nawet gdzieś pomiędzy wierszami mignął nam fajny kawałek ska, którego tytułu nie pomnę. I jeszcze przedstawionych na zdjęciu sidików nie posłuchałem, a już z dobrze poinformowanych źródeł wiem, że na obu brakuje tego chwytliwego numeru.
Ci czterej faceci, z każdą kolejną minutą zyskiwali we mnie coraz więcej sympatii. W pierwszej części zagrali fajnie, lecz po przerwie dużo odważniej, a jednocześnie żywiołowiej.
Dustin Arbuckle nieźle śpiewa, ale jeszcze lepiej gra na harmonijce. Gitarzysta zaś bluesuje na jazzowym pudle, perkusista nie komplikuje sobie życia, a niekiedy nawet pulsuje z kapką nonszalancji, choć wyglądem przypomina typowego truckersa. Natomiast basista to jedyny muzyk, którego twarz nie zgadza mi się w konfrontacji z okładką najnowszej epki. Widać musiało tu nastąpić jakieś rychłe przetasowanie składu. Reasumując tego ostatniego, rozstawiony po prawej stronie bluenote'owej sceny długowłosy czterostrunowy wioślarz, też zagrał więcej niż przyzwoicie.
Kwartet pokazał dużo jakości, czując przysłowiowego bluesa niczym sztangista, który powierzone mu żelastwo podnosi z lekkością piórka. I o to chodzi.
Pomyśleć tylko, że jeszcze przed circa dwoma tygodniami nie miałem bladego pojęcia o istnieniu tego zespołu. Życie pełne niespodzianek, i co widać, niekiedy przyjemnych.
Wczoraj genialny występ Wille And The Bandits, dzisiaj klasowi Dustin Arbuckle And The Damnations, aż chce się krzyknąć: chwilo trwaj!
P.S. Dzięki Korfantemu za super towarzystwo, a Agencji Ranus za oba koncerty.
Andrzej Masłowski
"NAWIEDZONE STUDIO"
w każdą niedzielę od godz. 22.00 do 2.00
na 98,6 FM Poznań
"Nawiedzone Studio dla tych, którzy wiedzą, co w muzyce najpiękniejsze"
 |
| Na ok. dwadzieścia minut przed koncertem w klubie było jeszcze pustawo. |
