MAD MAX
"35"
(STEAMHAMMER)
***1/2
W tytułowym "Thirty 5" usłyszymy: "... gramy od pieprzonych trzydziestu pięciu lat, i jedziemy dalej...". Powiedziałbym, że nawet od trzydziestu sześciu. Grupa przecież powstała, gdy Iron Maiden - już z Brucem Dickinsonem w składzie - wstrząsnęli genialnym "The Number Of The Beast", a Scorpionsi nareszcie w "Blackout" przyłożyli tak, że szyby z okien. No, może za wyjątkiem ich wcześniejszej prekursorskiej torpedy, jaką pierwsza na stronie B zbioru "Lovedrive", dwu- i półminutowa "Can't Get Enough".
Z początku Mad Max mieli ambicje podążać drogą wytyczoną przez twórców NWOBHM - na co wskazują pierwsze trzy albumy - jednak z czasem zdali sobie sprawę, że w ich żyłach płynie germańska krew, więc niczym Scorpions, Running Wild czy Accept wypracowali własny styl. I tak oto do teraz sprawy toczą się konsekwentnie, a najnowsza płyta, ni specjalnie lepsza czy gorsza od wcześniejszych, posuwa ich artystyczną myśl ku przyszłości.
Mad Max w swej bujnej karierze poddawani byli licznym roszadom personalnym, co nie przeszkadzało stać na froncie Michaelowi Vossowi - wokaliście, gitarzyście, producentowi, jak też głównemu dostarczycielowi kompozycji. Bo szef jest tylko jeden.
Skoro przed chwilą pozwoliłem sobie przywołać grupę Dokken, to jej wielbiciele powinni przyłożyć przysłowiowego ucha na dostępnym tu, a solidnie dokonanym coverze "Paris Is Burning". Jest zarazem okazja na konfrontację najnowszej interpretacji Niemców z aktualną formą ekipy Dona Dokkena, albowiem tamta formacja niedawno wykonywała tę piosenkę podczas japońskiej trasy, świętującej 30-lecie ich najsłynniejszego koncertowego albumu "Beast From The East" - w dodatku w na chwilę zreformowanym oryginalnym, najsilniejszym składzie.
Jest również na "35" pewna wybijająca się kompozycja, a jej tytuł: "Rocky Road". Coś w rodzaju ballady-hymnu, gdzie nie zabraknie także porywającego i słusznego heavy, natomiast pod jej koniec wykluje się stosowna, niemal ogniskowa gwizdanka. Piosenkę rozpoczyna koncertowa wrzawa, po czym w refleksyjnym tonie wyłaniają się słowa: "...byłem młody i miałem marzenie, aby podróżować z moją gitarą po świecie, którego nigdy nie widziałem... czego udało mi się dokonać...". Bo marzenia należy spełniać.
Andrzej Masłowski
"NAWIEDZONE STUDIO"
w każdą niedzielę od godz. 22.00 do 2.00
na 98,6 FM Poznań
"Nawiedzone Studio dla tych, którzy wiedzą, co w muzyce najpiękniejsze"
